Şahin Dönüşü

Ben ilkokul 2, 3 ve 4'e giderken Şirinevler'de oturuyorduk. Mahallede bisiklet çok moda idi. Bir de çok sık geçen kamyonların altında kalmamaya çalışıyorduk.

Bir dönem Şahin diye bi çocuk türedi mahallede, ortalamadan daha büyük yaştaydı. Sarı bi bisikleti vardı, yeni bir bisikletti. Yanlış hatırlamıyosam, kadrosunun üzerinde vitesi vardı, çok artistik bi bisikletti. Durunca "çıt" sesi ile vites değiştirirdi. Sanki araba... Ama bilmiyoduk tabi sistemi. İlk gördüğüm vitesli bisiklet olabilir. Abim daha iyi hatırlar.

Bu Şahin denen çocuk muhtemelen geldiği mahallede arka kaydırmayı öğrenmiş, bizim mahallede "ben buldum" diye hepimizi keklemişti. Düz gidip hızlanıyosun, sonra arkayı kaydırarak 180 derece dönüyosun. Arka freni sıkarak. Bildik bir hareket.

Abimle benim de bir tane Cevher marka bisikletimiz vardı. Dolma lastik. Minicik bişey. Ne makineydi ama! Hızlanana kadar bacaklar ağrır, biraz sert dururken takla atar. Takla atar dediğim, sağa sola değil, seninle beraber öne doğru... Bi tek ön fren vardı. Fren analog gibi değil, dijital gibi çalışırdı. Yani freni az sıkabilmek biraz maharet isterdi. On - Off gibi çalışırdı. Muhteşem bi dinamik tasarım... Ama mahalledeki Şahin Dönüşü furyasına biz de katılmıştık.

Dolma lastik, bi tek ön fren ile abimle ben de Şahin dönüşü yapabiliyorduk. Çoğunlukla. Dizlerimde hala Şirinevler asfaltının izleri var. Sabah işe gelirken bu aklıma geldi.

Sonradan Şahin'le bi kere konuşmuştum. Piçin teki. Şimdi gelse dükkanda çay bile taşıtmam. Hey gidi hey!

Abime sevgilerle...

Kırık Kalplerden Firmamız Sorumlu Değildir!

Evet, son zamanlarda Onur San aynı zamanda tüzel bir kişilik olduğu için bu uyarı yapılmalıydı. Tüzel Onur, gerçek kişi Onur'a anlatsın bunu. Onur da dinlesin beni, ben de onları. Üçümüz bolca muhabbet çevirelim. İsteyelim ki konuştukça en derine kadar inelim. Beraber gülelim, ağlayalım, umutla dolalım, çöküp bitelim, bittiğimizi hissedelim, bir gün öleceğimizden iyice emin olalım, yalnızlığımızdan kurtulalım sonuna kadar...

Birbirimizin kalplerini iyileştirelim. İyi bakalım kalbimize. Kırılmasına engel olmak için ne gerektiğini bulalım; yalnız yapamıyorsan yardım almalısın. Ben bunu yalnız bulamadıysam, üç tane Onur bunu başarır. Kesin başarır. 19 x 3 senelik okul hayatı, 3 tane beyin, hemen hemen 6 tane el, 3 tane ağız eder. Olmaması için sebep yok!

Ama Onurların hiçbiri yalnız kalmamalı. Birbirimize sürekli destek olalım. Ölüm bile bizi ayıramasın. O kadar iyi arkadaş olmalıyız.

Kırmayın kalbimizi.