Ben baya sakin bir insan olduğumu düşünüyorum. Ani tepki vermem filan. Aslında jeton geç düşüyo bende, ondan da olabilir.
Neyse...
Ama gereksiz acelecilik yüzünden elindeki işi uzatan, sonsuz sabırsızlık yüzünden karşısındaki adamda sabır bırakmayan insanlar. Evet sizler! Baba! Naber?
Birkaç gün önce tamir etmem için bıraktığı lastik botun bugün son yapıştırmalarını yaparken geldi. Allah dedim, yaşadık.
Neticede, babam gittikten sonra, Allahın Hadımköy'ünde kafamın içinde bir sürü kum, ensemden içeri girmiş kurumuş çam yaprakları, 2 tane kimyasal yanık, bilimum yapıştırıcı silikon bilmemne ellerime iyice bulaşmış (çıkartırken derileri yüzerek biraz daha kilo verdim)...
Ya sabır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder